به نقل از «مشرق»

انفجار مهیب در پایگاه نظامی ترکیه در حومه حلب سوریه

تاریخ انتشار: ۵ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۵۵۵۱۵۷

دیده بان حقوق بشر سوریه از انفجار مهیب در پایگاه نظامی ترکیه در حومه حلب خبر داد.

به گزارش مشرق، دیده بان حقوق بشر سوریه از شنیده شدن صدای انفجار مهیب در پایگاه نظامی ترکیه در روستای العیون در شرق شهر مارع در حومه شمالی حلب خبر داد.

دیده بان حقوق بشر سوریه اضافه کرد که بر اثر این انفجار محل آتش گرفت و تاکنون از علل انفجار و یا تلفات انسانی اطلاعی در دست نیست.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

همچنین منابع محلی تائید کرده‌اند که در پایگاه نظامی ترکیه در روستای العیون واقع در حومه شهرک مارع در منطقه اعزاز واقع در ریف شمالی حلب انفجار مهیبی رخ داده است.

خبرنگار شبکه «المیادین» از سوریه گزارش داد: «انفجار مهیبی در پایگاه نظامی ترکیه در روستای العیون واقع در حومه شهرک مارع در منطقه اعزاز واقع در ریف شمالی حلب رخ داده است.»

در پاییز سال گذشته رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه در سخنانی ادعا کرد که اقدامات نظامی ترکیه در شمال سوریه محدود به یک عملیات هوایی نخواهد ماند. او همچنین در ۲۲ نوامبر عهد کرد که همه عناصری که وی از آنها به عنوان عوامل تروریستی نام برد را در شمال سوریه با تانک‌ها و نیروهای جنگی در اسرع وقت ریشه کن کند. عملیات هوایی ترکیه که «پنجه-شمشیر» نامیده شد، یک هفته پس از بمب‌گذاری مرگباری در استانبول انجام شد که شماری کشته و زخمی برجای گذاشت. دولت ترکیه گروه‌های شبه‌نظامی کُرد را متهم کرد ولی آن‌ها دست داشتن در این بمب‌گذاری را رد کردند.

آنچه درباره تحرکات ترکیه و حمله زمینی به سوریه می‌توان گفت این است که این به مثابه ماجراجویی خطرناکی خواهد بود که تأثیرات منفی بر دولت اردوغان و ارتش آن گذاشته است و چه بسا به جنگ فرسایشی برای ترکیه تبدیل شود و همه رویاهای اردوغان و حزب عدالت و توسعه را بر باد دهد. از سوی دیگر برخی تحلیلگران از عملیات زمینی ترکیه در شمال سوریه به مثابه دامی از سوی آمریکا برای کشاندن اردوغان و ارتش او نام می‌برند به ویژه که آمریکا برای تحقق اهداف و منافع خود از هیچ اقدامی دریغ نمی‌کند.

پیش از این نماینده دائم سوریه در سازمان ملل متحد سخنانی را در خصوص حضور غیرقانونی ایالات متحده آمریکا و ترکیه در خاک کشورش مطرح کرده بود. بر اساس این گزارش، نماینده دائم سوریه در سازمان ملل متحد تأکید کرد: ما در سوریه خواهان پایان حضور غیرقانونی ایالات متحده آمریکا و ترکیه در خاک خود هستیم. حضور نیروهای ترکیه‌ای و آمریکایی در سوریه به درخواست دولت دمشق نبوده است و به همین دلیل وجاهت قانونی ندارد.

این مقام سوری در ادامه اظهارات خود عنوان کرد: دولت و ارتش سوریه مصمم به آزادسازی تمامی خاک خود از چنگ تروریست‌های تکفیری هستند. مبارزه با تروریسم تا زمان آزادسازی تمامی اراضی اشغال شده ادامه پیدا خواهد کرد.

دیپلمات سوریه در سازمان ملل در ادامه سخنان خود یادآور شد: کشورهای غربی اخیراً از تصویب پیش نویس بیانیه پیشنهادی روسیه برای محکومیت حمله تروریستی به نظامیان سوری در دمشق جلوگیری کردند. این اقدام غربی‌ها بار دیگر معیارهای دوگانه آنها در ارتباط با مبارزه با تروریسم را آشکار ساخت.

منبع: مهر

منبع: مشرق

کلیدواژه: قیمت دولت ترکیه رجب طیب اردوغان استانبول دمشق حزب عدالت و توسعه ارتش سوریه سوریه تروریسم پنجه شمشیر سازمان ملل انفجار حلب سوریه دولت اردوغان سازمان ملل اردوغان آمریکا روسیه خودرو قیمت های روز در یک نگاه حوادث سلامت پایگاه نظامی ترکیه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۵۵۵۱۵۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کریدور عراق-اردوغان- اروپا / چالش‌های فنی و زیرساختی

علی آهنگر- روزنامه اعتماد-وقتی در ۱۹ شهریور ۱۴۰۲ بایدن در دهلی‌نو توافق بر سر کریدور عرب-مد را اعلام کرد، تنها صدای مخالف رجب طیب اردوغان بود. بیست کشور ثروتمند جهان که عنوان جی۲۰ را با خود یدک می‌کشند، دو روز شهریور گذشته را در دهلی‌نو به سر بردند. جهان و آنچه در او هست در این دو روز چشم به خیابان‌های نه چندان پر زرق و برق دهلی‌نو دوخته بود. همه می‌دانستند که چکش‌های نارندرا مودی بر میز ریاست اجلاس نمادی بیش نیست و توافق‌های اساسی همه از پیش صورت پذیرفته است. اما جهان بی‌تاب از اعلام توافقی بود که هندوستان را از یک کریدور به امارات و عربستان و از آنجا به دریای مدیترانه و اروپا متصل می‌کرد. کریدوری که از آن پس در ادبیات ژئوپلیتیک به کریدور عرب- مد شهرت یافت. معلوم بوده و هست که این کریدور به این سادگی‌ها به سرانجامی نخواهد رسید. اما نکته این بود که رجب طیب اردوغان با صدای بلند مخالفتش را با این کریدور اعلام کرد و بیان داشت ترکیه باید از این معامله سهمی داشته باشد. امارات متحده عربی از سوی رهبران گروه ۲۰ ماموریت یافت تا رضایت خاطر این صدای بلند و پرغوغای آناتولی را کسب کند. نتیجه این سر و صدا و آن لابی‌های پشت پرده با امارات و قطر در سفر روز دوشنبه سوم اردیبهشت ۱۴۰۳ اردوغان به عراق نمایان شد. وقتی اردوغان در فرودگاه بغداد با استقبال محمد شیاع السودانی بر فرش قرمز گام نهاد تا از یگان استقبال سان ببیند، وزیران راه و حمل و نقل امارات و قطر هم در هتل‌های بغداد جا خوش کرده بودند. همه چیز مهیا بود تا رجب طیب اردوغان و شیاع السودانی در پشت میز‌های سالن بزرگ تشریفات کاخ نخست‌وزیری بایستند و وزیران راه ترکیه، عراق، امارات و قطر امضاهای‌شان را پای یادداشت تفاهمی برای ایجاد کریدوری جدید بگذارند که چهره ژئوپلیتیک منطقه را تغییر می‌دهد.

کریدوری که از این پس کریدور عراق-ترکیه-اروپا نام دارد که ما بحق آن را در این نوشتار کریدور عراق- اردوغان-اروپا نام نهادیم، چراکه برپایی این کریدور بیش و پیش از هر چیز قاچ بزرگی از کیک تجارت و اقتصاد آینده اقیانوس هند-اروپا را نصیب ترکیه می‌کند و نقش رجب طیب اردوغان را در به دست آوردن این قاچ بزرگ ژئوپلیتیکی برای ترکیه روشن می‌دارد. با برپایی این کریدور که ظاهرا علاوه بر ارتباط با هند، تجارت و البته رضایت چین را نیز به همراه دارد، عراق و بندر فاو در جهان برجسته می‌شوند. فاو شهر بندری کوچکی در دهانه اروندرود است که برای رزمجویان آن سال‌ها خاطرات عمیقی را به همراه دارد. مگر می‌شود فاو را بگویی و از آن همه درگذری؟!

 

آن فاو بی‌قرار با آن مسجد با نمازگزار‌های مخلص بی‌شمار حالا تبدیل به یک بندر بزرگ می‌شود. بندری فخر جبل علی در امارات. اگر بندر جبل علی امارات با ۶۷ اسکله کانتینری لقب بزرگ‌ترین بندر خاورمیانه را به خود داده، حالا قرار است تا سال ۲۰۲۵ در برابر بندر ۹۰ اسکله‌ای کانتینری فاو کلاه از سر بردارد. می‌گویند با راه‌اندازی فاز نخست این کریدور در ۲۰۲۸ که ترکیبی از بزرگراه‌ها، راه‌آهن، انتقال خطوط نفت و گاز و خطوط ارتباطات است، زمان رسیدن بار‌ها به اروپا از ۴۵ روز دماغه امیدنیک و ۳۵ روز دریای سرخ، به ۲۵ روز کاهش می‌یابد. یعنی کالا‌های ساخت چین و هند ده روز زودتر به دست مشتریان سیری‌ناپذیر اروپایی می‌رسد. اما این تمام مطلب نیست. آن‌گونه که میدل ایست‌ای می‌گوید؛ عراق چشم دارد در قالب این قرارداد، ۱۷ میلیارد دلار سرمایه جذب کند، ۱۲۰۰ کیلومتر راه‌آهن خود را از فاو به ترکیه و از آن طریق به اروپا برساند، قطار‌هایی با ۳۰۰ کیلومتر سرعت در ساعت در ریل بگذارد، سالانه ۴ میلیارد دلار درآمد کسب کند و برای ۱۰۰ هزار نفر از جوانان عراقی کار و شغل بسازد. اینها همه خوب است، اما یک نقص عمده و یک عیب بزرگ دارد. نقص عمده داستان پیش گفته این است که از دو مبدا اصلی تجارت امروز و آینده کریدور‌هایی که قرار است از خلیج فارس بگذرد، یعنی چین و هند کسی در بغداد نبود تا در کنار وزیران راه چهار کشور عراق، ترکیه، امارات و قطر، به عنوان تضمین‌کننده اصلی دادن کالا و کانتینر پای قرارداد را امضا کند. و، اما عیب بزرگ و بسیار بزرگش این است که هیج سهمی برای نقش ژئوپلیتیک ایران در منطقه قائل نشده است. مگر می‌شود ابرکشتی‌های کانتینری با میلیون‌ها تن کالا از جلوی چشمان بندر چابهار و آن پهنه بیکران دشت مکران بگذرند، برای لنج‌های ماهیگیری کنارک دست تکان دهند و در شمالی‌ترین نقطه خلیج فارس، در بندر فاو پهلو بگیرند؟! آقای رجب طیب اردوغان لابد فکری کرده‌اند که چنین چیزی تحقق یافتنی نیست. پس تا دیر نشده، چهار کشور ترکیه، عراق، امارات و قطر خوب است به تهران بیایند؛ وزیرانی از چین و هند هم در پایتخت ایران حضور یابند و بر نقش تاریخی ایران و بندر مکران و چابهار انگشت تایید بگذارند.